Początki szkolnictwa podstawowego w Siennicy sięgają końca XVI wieku. W 1559 roku przy kościele powstała szkoła parafialna, całkowicie zależna od władz kościelnych. Rektorem jej był Augustyn Wattius. Nauczyciel oprócz pracy w szkole byli zobowiązani śpiewać w kościele oraz spełniać obowiązki organisty. Uczniowie zaś mieli obowiązek służyć do mszy świętej. Szkoła utrzymywana była z dziesięcin snopowych, czyli świadczeń składanych na rzecz kościoła.
W wieku XIX kształcenie podstawowe w Siennicy odbywało się w dwóch placówkach: szkole początkowej oraz w szkole ćwiczeń działającej przy Seminarium Nauczycielskim, które zostało utworzone w 1866 r. Szkoła początkowa posiadała własny drewniany budynek mieszczący izbę lekcyjną oraz pomieszczenia przeznaczone dla nauczyciela. Uczęszczało do niej ok. 120 uczniów pochodzących przeważnie z okolicznych wiosek. Szkołą kierował przez wiele lat ( do 1930 r.)absolwent siennickiego Seminarium Nauczycielskiego z 1898 r. Jan Cudny.
Obecny budynek szkolny został wybudowany przed drugą wojną światową. W 1937 roku szkoła w Siennicy została przemianowana na szkołę trzeciego stopnia. Był to najwyższy stopień organizacyjny szkolnictwa podstawowego w Polsce. W tym samym roku nauczyciele i mieszkańcy Siennicy utworzyli komitet budowy, który rozpoczął budowę nowoczesnego gmachu szkolnego. Do września 1939 roku został wykończony parter i pierwsze piętro, nie udało się oddać do użytku drugiego piętra. Zagospodarowano 12 sal lekcyjnych, bibliotekę, salę gimnastyczną, świetlicę, stołówkę i szatnię. W czasie wojny budynek został zajęty przez wojska niemieckie. Uczniowie i nauczyciele byli zmuszeni prowadzić naukę w wynajętych budynkach.
Naukę w nowo wybudowanym gmachu szkolnym uczniowie rozpoczęli po zakończeniu II wojny światowej. Pierwsze lata powojenne obfitowały w wiele trudności. W budynku nie było oświetlenia elektrycznego, wodociągu ani kanalizacji, brakowało mebli. Kolejne lata przynosiły poprawę życia szkolnego. Z roku na rok przybywało sprzętu, pomocy naukowych do sal, książek do biblioteki. W roku szkolnym 1949/50 szkoła została zelektryfikowana oraz zainstalowano radio. Liczba uczniów w kolejnych latach zwiększała się, w roku szkolnym 1957/58 wynosiła 250. W latach siedemdziesiątych przeprowadzono modernizację budynku doprowadzono wodę, założono centralne ogrzewanie, wybudowano stadion sportowy. W następnym roku wykonano kanalizację. W latach 1988-1989 trwała rozbudowa gmachu. Na parterze powstał obszerny blok żywieniowy. Pierwsze i drugie piętro wzbogacono o nowe sale lekcyjne. W roku szkolnym 1999/2000 oraz 2000/2001 do szkoły uczęszczali uczniowie gimnazjum. Kolejnym etapem rozwoju placówki była budowa hali sportowej w latach 2001-2004. W latach 2002- 2004 szkoła z wielkim sukcesem uczestniczyła w akcji „Szkoła z klasą” organizowanej przez Gazetę Wyborczą, portal Gazeta.pl i Centrum Edukacji Obywatelskiej oraz pod patronatem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego.
Niezwykle ważną datą w historii siennickiej szkoły podstawowej pozostanie 28 kwietnia 2004 r. W tym dniu odbyła się uroczystość z okazji otwarcia hali sportowej, nadania szkole imienia Henryka Sienkiewicza oraz ufundowania sztandaru szkoły.