CZEGO NIE MÓWIĆ DZIECKU, KTÓRE SIĘ BOI?
Warto zwrócić uwagę na to, co mówimy do dzieci, kiedy się boją, gdyż niewłaściwe komunikaty nie działają, a nawet prowadzą do tego, iż dziecko uczy się, że lęk jest złą emocją, której nie należy okazywać oraz że dorośli oczekują od nich czegoś innego. Dzieciom, które się boją nie powinno się mówić:
1.Nie bój się, to nic strasznego.
W ten sposób unieważniamy to, co czuje dziecko. Oceniamy sytuację z własnej perspektywy, nie uwzględniając, że dla naszego dziecka może ona stanowić problem.
2. Zobacz Zosia się nie boi.
Stawianie kogoś za wzór nigdy nie jest dobrym rozwiązaniem. Jest to mówienie wprost: „Jesteś inny”. Negatywnie wpływa to na nastrój dziecka i jego poczucie własnej wartości.
3.Jesteś już taki duży.
To powiedzenie unieważnia to, co czuje dziecko. Jest również informacją na temat rozczarowania rodzica postawą dziecka. Taki komunikat jest zawstydzający, powoduje dodatkowe nieprzyjemne emocje, nie sprawi jednak, że dziecko przestanie się bać.
4.Chłopcy się nie boją.
To okropnie krzywdzący stereotyp wywierający wielką presję na dziecko oraz uczący go, że pewnych emocji nie można odczuwać. Oczywiście jest to niewykonalne i może prowadzić tylko do frustracji oraz poczucia, że dziecko sobie nie radzi.
5.Jak bardzo się postarasz to przestaniesz się bać.
Absolutnie nieprawdziwa informacja, która również obciąża twoje dziecko.
6.Ja w twoim wieku już to umiałem, a ty się boisz.
Tutaj także stawiasz za wzór dziecku inną osobę (siebie). Przekonujesz je w ten sposób, że jest od Ciebie gorsza. Nie motywujesz, ale zawstydzasz i oceniasz.
7.Nie przesadzaj.
To inny sposób powiedzenia dziecku, że jego emocje są nieadekwatne. Naturalne zachowanie dziecka zostaje ocenione negatywnie. Rodzic wymaga od niego, żeby zachowywało się inaczej. Podważa to zaufanie pociechy do siebie samego.
8.Uspokój się w tej chwili.
To komunikat niepozwalający na naturalną ekspresję emocji. Dziecko tak naprawdę nie jest w stanie przestać odczuwać lęku. Rodzic dla własnej wygody oczekuje od swojego dziecka, że przestanie wyrażać za pomocą ciała, to co czuje.
9.Jak będziesz chciał, wszystko ci się uda.
Na koniec twierdzenie niekoniecznie związane z lękiem, jednak wyrządzające wielkie szkody i prowadzące do rozczarowania dziecka, które mimo że bardzo się starało, ponosi klęskę. Może to spowodować utratę w nim wiary, że warto się starać.
Przygotowała: Anna Samociuk – psycholog szkolny