W drugim półroczu uczniowie klasy III c kontynuowali przygodę z Natalką i Antkiem w Świecie Wielkiej Matematyki, poznali kolejne tajemnice jakie skrywa „królowa nauk”.
Nauczyli się patrzeć w nowy, matematyczny sposób na budynki, które ich otaczają na co dzień. Zauważyli rytm czy symetrię, nauczyli się planować. Mieli okazję samodzielnie odkrywać te prawidłowości w czasie obserwacji najbliższego im budynku – szkoły, z łatwością odszukali w nim aspekty matematyczne.
Przygotowali plan wycieczki do kina z uwzględnieniem takich pojęć matematycznych, jak: data seansu, czas potrzebny na zrealizowanie wycieczki, cena pojedynczego biletu, cena biletów dla całej grupy, koszt dojazdu. Okazało się, że wszystkie te elementy są nierozerwalnie związane z matematyką.
Nawet w zoo matematyka jest ważnym elementem – liczba zwierząt, ich opiekunów, wielkość wybiegów czy karmienie zwierząt. Uczniowie uzyskali wiedzę na temat potrzeb zwierząt i potrafili to przełożyć na praktyczne działania, czyli zaplanowanie karmienia wybranego zwierzęcia. W takim działaniu brali pod uwagę ilość potrzebnego pożywienia, częstotliwość karmienia, średnią cenę pożywienia. Wykazali się inicjatywą i przedsiębiorczością.
Matematykę zauważyli także w parku, utrwalając jednostki miary długości. W parku poszukiwali drzew o największym obwodzie, dokonywali pomiarów za pomocą miarki, liczyli dzieci, które mogą objąć drzewo, liczyli ławki w parku, zastanawiali się, ile osób może na nich usiąść, żeby odpocząć.
Uczniowie utwierdzili się w przekonaniu, że matematyka kryje się praktycznie w każdej życiowej czynności, od obserwacji budynku, spaceru, po planowanie, mierzenie. Zrozumieli, co łączy matematykę z architekturą, planowaniem wycieczki do kina, opieką nad zwierzętami w zoo, spacerami w parku. Poznali zawód architekta, opiekuna zwierząt w zoo, biletera w kinie.
W trakcie realizacji projektu edukacyjnego Natalka i Antek w Świecie Wielkiej Matematyki wykorzystywano materiały audiowizualne, oglądano filmy, zorganizowano wyjście poza teren szkoły. Uczniowie, pracując indywidualnie, współpracując w parach i grupach, wykonywali zadania zgodnie ze swoimi możliwościami.
